Olivier i Nathaniel ~Rozdział 1~

Tutaj zrobiłam kilka zmian.... Poprzestawiałam imiona XD Teraz blondynem jest Olivier :)
____________________________________________________________________


   Obudził się w nieznanym mu pomieszczeniu. Pokój był mroczny, ale na swój sposób  przytulny. Białe odbicia łap kontrastowały z czarnymi ścianami. Na ścianach wisiały plakaty jakiś zespołów. Pod oknem stało czarne biurko, naprzeciwko szafa. Olivier leżał na wielkim czarnym łóżku z czarnym baldachimem w srebrne wzory. Jak  ja się tu znalazłem? -pomyślał chłopka. Nagle usłyszał odgłos skrzypiących drzwi. Skulił się automatycznie ze strachu. Do pokoju wszedł chłopak z tacą w rękach.

 - O już się obudziłeś - powiedział miłym tonem i postawił tacę przed nim.

 - Dziękuje- powiedział. Głos drżał mu lekko- dziękuje, że mnie uratowałeś.-ciemnowłosy chłopak zaśmiał się.

 - Nie dziękuj mi tylko jemu -  wskazał ręką na wilka, który przypatrywał się blondynowi - gdyby on nie wyczuł zagrożenia to… -  urwał wpół zdania i popatrzył na siedzącego na łóżku niebieskookiego - no dobra nie mówmy o przykrościach. Zjadaj a ja za chwile przyjdę- postawił przed nim kanapki oraz kakao  po czym wyszedł.  Zjadł ze smakiem kilka kanapek z dżemem brzoskwiniowym i popił je napojem. Nieznajomy wrócił po kilku minutach i usiadł na łóżku obok chłopaka. Popatrzył na niego po czym uśmiechnął się lekko.

 -  Jestem Nathaniel, a to mój kompan. Akil- wskazał na wilka.

 - J-ja jestem Olivier- odpowiedział drżącym głosem gdy zwierze usiadło obok niego.

 - Nie bój się go - powiedział Nathaniel gdy zauważył strach w oczach chłopaka. -On nie gryzie chyba, że mu każe. No dalej pogłaszcz go.- zachęcił go kruczowłosy. Olivier podniósł drżąca dłoń i zatopił ją w gładkiej sierści Akil’a, który zawył cicho z przyjemności.

 - Opowiedz mi coś o sobie- poprosił kruczowłosy.

 -Nazywam się Olivier Camus i mam 16 lat- zaczął po czym zaczerpnął głęboko powietrza-  moi rodzice zginęli w wypadku samochodowym gdy miałem półtora roku. Od tej pory mieszkam u znienawidzonego wujostwa.- zakończył.

 -Ja nazywam się Nathaniel Ballack i również mam 16 lat. W wieku 12 lat rodzina wyrzekła się mnie pozostawiając mi trochę pieniędzy i ten dom- przerwał gdyż jego uwagę przyciągnęła duża rana, która widniała na kawałku odsłoniętego brzucha Oliviera.

 - Kto ci to zrobił?- spytał się ostro. Przestraszony blondyn przesunął się na skraj łóżka. Nathaniel przytulił chłopca do siebie i pogładził go po włosach.

 - Przepraszam - powiedział - A teraz proszę powiedz mi kto ci to zrobił?- spytał się tym razem delikatnie.

 - Wiesz dlaczego nienawidzę wujostwa? Dlatego. Odkąd pamiętam wuj znęcał się nade mną fizycznie i psychicznie. W tamte wakacje gwałcił mnie co noc - wyszlochał w jego koszule.- Błagam ja nie chcę tam już wracać. Oddam wszystko by tam nie wrócić.- powiedział błagalnym tonem Olivier patrząc w czarne oczy przepełnione współczuciem, troskom i czymś jeszcze. Po policzkach blondyna potoczyły się łzy.

 - Nie musisz tam wracać- powiedział i wytarł mu kciukiem łzy.

 - Naprawdę?-  spytał się z niedowierceniem  i przytulił się do niego mocno jakby bał się, że to co przed chwilą usłyszał okazało się snem.

 -Naprawdę, teraz  śpij- pocałował go w czubek głowy i położył na poduchach. Miał wychodzić gdy usłyszał ledwie dosłyszalny szept:

 -Nie odchodź

  Nathaniel ułożył się za nim o objął go w pasie. Blondyn ów nie wtulił się w jego pierś.
   Tej nocy obaj usnęli wtuleni w siebie niczym dwaj kochankowie.
____________________________________________________

 Najbardziej podoba mi się to ostatnie zdanie.....